Związki tężyczki z wapniem

Gdy zmagamy się z mrowieniem i skurczami mięśni, z całą pewnością nie powinniśmy lekceważyć tych objawów. Przeważnie wskazują one na tężyczkę, a więc schorzenie prowadzące do zaburzenia gospodarki wapniowo-fosforanowej. Sama w sobie nie jest ona chorobą, może jednak prowadzić do nieprawidłowego funkcjonowania ludzkiego organizmu.

Tężyczka bez tajemnic

Tężyczka jest chorobą wiążącą się z nadmiernym pobudzeniem nerwowo-mięśniowym. Przeważnie zwraca się przy tym uwagę na dwa rodzaje schorzenia, mamy więc do czynienia zarówno z tężyczką jawną, jak i utajoną. Przyczyny jej powstawania nie zawsze są takie same. Wielu lekarzy zwraca więc uwagę na to, że winne mogą być niedobory minerałów we krwi, w tym zwłaszcza niedobory magnezu, wapnia oraz potasu. osoby, które zmagają się z tężyczką, regularnie mają napady charakteryzujące się mimowolnymi, obustronnymi skurczami tonicznymi. Obejmują one różne grupy mięśniowe i bardzo często wiążą się z dolegliwościami bólowymi. Przebieg napadów nie zawsze jest taki sam, należy więc liczyć się zarówno z przebiegiem łagodnym, jak i ostrym. Gdy mamy do czynienia z formą łagodną, chory przeważnie zmaga się z drętwieniem skóry znajdującej się tak wokół ust, jak i kończyn. Objawem towarzyszącym często jest w takim przypadku kołatanie serca i utrata tchu, choć mogą pojawiać się także nudności, zawroty głowy oraz wykręcanie kończyn (tak dłoni, jak i stóp). Skurcze rozpoczynają się od rąk przechodząc w dalsze obszary ciała, począwszy od przedramion aż do klatki piersiowej oraz nóg. Mogą pojawiać się także zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego, zaburzenia widzenia, światłowstręt, bezsenność, a nawet kłopoty z pamięcią.

Związki tężyczki z wapniem

Wapń jest minerałem kojarzonym z procesami, w czasie których dochodzi do przekazania impulsów nerwowo-mięśniowych. Gdy więc go brakuje, musimy liczyć się z wieloma dolegliwościami. Przeważnie mamy wtedy do czynienia z hipokalcemii, a więc zjawiska polegającego na zmniejszeniu stężenia wapnia, magnezu oraz potasu w hemoglobinie. Tężyczka jest zatem częstym objawem w przypadku chorób endokrynologicznych, bo to właśnie przytarczyce są odpowiedzialne za regulowanie gospodarki wapniowo-fosforanowej. Gdy mamy do czynienia z tężyczką jawną nadmierna pobudliwość mięśni oraz nerwów jest przeważnie łączona z zaburzeniami hormonalnymi. Schorzenie rozwija się na skutek uszkodzenia przytarczyc, radioterapii, może być jednak również konsekwencją nieprawidłowo zbilansowanej diety oraz innych czynników wyniszczających organizm. Tężyczka utajona odznacza się z kolei tym, że daje objawy nieswoiste. Tu skurcze mięśni są zwykle konsekwencją bodźców zewnętrznych takich, jak choćby stres albo atak paniki.

Tężyczka i jej diagnoza

Gdy mamy do czynienia z podejrzeniem tężyczki, przeważnie przeprowadza się wywiad lekarski. Pozwala to na określenie, jak często pacjent ma do czynienia z objawami choroby. Konieczne jest jednak również wykonanie badania elektromiograficznego z próbą hiperwentylacyjną oraz chemiczną. W czasie badania na ramieniu pacjenta umieszcza się na kilka minut specjalną opaskę uciskową.

Więcej na stronie https://www.forumneurologiczne.pl/tag/tezyczka